Prayer

Nadat Petrus en Johannes ‘n verlamde bedelaar buite die tempelpoort bedien het en die man genees was, het hulle met vrymoedigheid bekering verkondig en die mense bedien. “En baie van die wat die woord gehoor het, het geglo; en die getal van die manne het omtrent vyfduisend geword” (Handelinge 4:4). As gevolg van hulle getuienis, was Petrus en Johannes voor die hoëpriester en oudstes gebring. “En toe hulle hul voorgebring het, vra hulle: Deur watter mag en deur watter naam het julle dit gedoen?” (Handelinge 4:7).

Teen die tyd dat die goddelike profeet, Daniël tagtig jaar oud geword het, het hy twee Babiloniese koning oorleef, Nebukadnésar en sy seun Bélsasar en het toe onder Koning Darius gedien. Daniël was altyd ‘n biddende man en dit het glad nie by hom opgekom om dit rustiger te vat in sy ouderdom nie.

“Volgens die ewige voorneme wat Hy opgevat het in Christus Jesus, onse Here, in wie ons die vrymoedigheid en die toegang het met vertroue deur die geloof in Hom” (Efesiërs 3:11-12). God se kinders het die reg en die vryheid om ons Here te enige tyd lastig te val – een van die grootste voorregte wat ooit aan die mensdom gegee is.

“En Jesus het dadelik sy dissipels gedwing om in die skuit te gaan en voor Hom uit te vaar na die oorkant, terwyl Hy die skare wegstuur. En nadat Hy die skare weggestuur het, klim Hy op die berg om in die eensaamheid te bid. En toe dit aand geword het, was Hy daar alleen. En die skuit was al in die middel van die see, geteister deur die golwe; want die wind was teen hulle” (Matthéüs 14:22-24).

Dink aan hoe dikwels ons gebede op ons eie behoeftes fokus: ons eie geestelike groei en die behoeftes van ons familie en vriende. Ons kan die meeste van ons gebedstyd deurbring om die Here te soek oor ons persoonlike lewe met Hom: om heilig gemaak te word; om te heers oor sonde; om leiding vir ons lewe te kry; om sy salwing te hê. En ons geniet soete gemeenskap met Hom, aanbid Hom stil en word vernuwe in sy teenwoordigheid.

In Handelinge 12, was Petrus deur Koning Herodus in die tronk toegesluit. Duisende mense in Jerusalem was besig om gered te word deur die magtige werke van God en dit het weerklink deur die hele stad – en Herodus het bedreig gevoel. Dit is vanselfsprekend dat wanneer God ook al bonatuurlik optree deur sy kinders, dit die vyand woedend maak. Satan het Herodus reeds sover gekry om Jakobus, ‘n leier in die kerk, saam met sy broer Johannes en Petrus dood te maak.

Christene vind dit skynbaar moeilik om te bid. Hulle bring hulle dae bekommerd en angstig deur omdat hulle nie ‘n antwoord op hulle probleme het nie. Hulle praat met vriende, spreek beraders, lees selfhelp boeke, luister na potgooie, amper enigiets om dit te vermy om op hulle knieë voor God te gaan. Maar die Woord is duidelik dat ons God eerste moet soek: “Soek eers die koninkryk van God en sy geregtigheid, en al hierdie dinge sal bygevoeg word” (Matthéüs 6:33).

Ons hoor deur die jare heen van komplotte maar daar is slegs een komplot waaroor ons hemelse Vader begaan is – ‘n plan direk op Christene gemik wat hulle harte daarop ingestel het om die volheid van Christus te betree. Hierdie komplot is bedoel om God se plan te verydel om ‘n leër van geheiligde mense op te rig – mans en vroue wat hulle volkome verbind het aan die heerskappy van Jesus in hulle lewens! Laat ons dit ‘n komplot van onderbrekings noem.

Een van die gesegdes wat die meeste in die kerk gehoor word, is, “God verhoor gebed!” Tog is dit net die helfte van die waarheid. Die hele waarheid is, “God meer as verhoor gebed!”

Neem byvoorbeeld die kinders van Israel. In wese, het Hoséa teenoor Israel geprofeteer, “Julle is afvallig maar julle is steeds God se volk. Keer nou terug na die Here en bid.”

Die gebed wat God behaag, is baie eenvoudig en maklik om te verstaan. Die dissipels het vir Jesus gesê, “Here, leer ons bid” (Lukas 11:1). Hierdie versoek weerspieël ‘n opregte begeerte om op ‘n manier te bid wat die Here behaag.