Is die kerk magteloos om iets te doen in gevaarlike tye? Moet ons sit en wag totdat Christus terugkom? Of, is ons geroep om drastiese stappe van die een of ander aard te neem? As alles om ons wankel en mense se harte beswyk van vrees, word ons geroep om geestelike wapens op te neem en teen die teëstander te stry?
Die Bybel sê vir ons dat die Here nie ‘n aannemer van persoon is nie. En omdat Hy nie witbroodjies het nie – omdat sy beloftes nooit van geslag tot geslag verander nie – kan ons Hom vra om aan ons dieselfde barmhartigheid te betoon wat Hy deur die geskiedenis aan sy volk bewys het. Selfs koning Manasse wat nog erger gesondig het as enige koning voor hom, is herstel toe hy tot inkeer gekom het” (sien 2 Konings 21:1-18).
Het iemand al ooit vir jou gesê: “Ek het goeie nuus en slegte nuus ... Watter een wil jy eerste hoor?”
Toe ek jare gelede die kerk in Detroit geplant het, het ons ‘n gebedsbyeenkoms op ‘n Vrydagaand begin. Dit het bestaan uit twee dames wat gebid het, een man wat net daar gesit en Bybellees het, ‘n duiwelbesetene man wat in die hoek gemanifesteer het, en ek wat daar gesit en gedink het: “Dit is die slegste gebedsbyeenkoms in die land, en as ek nie die predikant was nie, sou ek nie gekom het nie.”
“En die Here sê: Simon, Simon, kyk, die Satan het vurig begeer om julle soos koring te sif. Maar Ek het vir jou gebid, dat jou geloof nie ophou nie” (Lukas 22:31-32).
In praktiese terme, hoe leer ons om ander lief te hê soos Christus ons liefhet? Johannes skryf: “Die susters het toe na Hom gestuur en gesê: Here, hy vir wie U liefhet, is siek. En toe Jesus dit hoor, sê Hy: Hierdie siekte is nie tot die dood toe nie, maar tot die heerlikheid van God, sodat die Seun van God daardeur verheerlik kan word. En Jesus het Martha en haar suster en Lasarus liefgehad. En toe Hy hoor dat hy siek is, het Hy twee dae vertoef in die plek waar Hy was” (Johannes 11:3-6).
Die wyse om kragtig en effektief te wees, is deur vurige gebed. Die nag toe Jesus in gebed geworstel het met sy opdrag om aan die kruis te sterf, kon sy dissipels nie hul oë oophou nie, en nog minder Hom in gebed ondersteun. Daarom het Jesus vir hulle gesê: “Waak en bid, dat julle nie in versoeking kom nie. Die gees is wel gewillig, maar die vlees is swak” (Matthéüs 26:41).
Ons sien teenspoed op ‘n skaal wat nog nooit tevore beleef was nie: orkane, brande, oorstromings, droogtes, nasionale onrus. Vrees en wanhoop heers oral en selfs die skeptieste analiste sê dat ons reeds die begin van die Derde Wêreldoorlog beleef.
Om God uit jou besluitneming te laat, is gevaarlik en lei tot probleme wat verhoed kon geword het. In die Ou Testament, sien ons Josua ‘n besluit neem wat gelei het dat Israel in ‘n oorlog gewikkel geraak het met vyande teen wie hulle nie hoef te staan gekom het sou Josua verstandiger gewees het nie.
Die apostel Paulus, skrywer van die grootste deel van die Nuwe Testament, het in Romeine ‘n buitengewone belydenis gemaak: “En net so kom ook die Gees ons swakhede te hulp, want ons weet nie reg wat ons moet bid nie, maar die Gees self tree vir ons in met onuitspreeklike sugtinge” (Romeine 8:26). Let op die sleutelfrases: