Ek het 30 jaar lank in Detroit bedien. Terwyl ek op straat gepreek het, is ek gevloek. Ek is gespoeg. Daar is bottels na my gegooi. Koeëls het verby my gevlieg. Maar niks hiervan het my egter ooit gepla nie. Ek het nie aanstoot geneem nie. Ek het die persoon nie geken nie; en hulle het my nie geken nie.
As my vrou my egter verkeerd aankyk, o genade. Dit is erger as 'n bottel. Dit is erger as 'n geweerskoot.
Daar kom ‘n tyd wanneer sekere situasies in die lewe buite menslike hoop is. Daar is geen raad, geen dokter, geen medisyne of enigiets anders wat kan help nie. Die situasie het onmoontlik geword. Dit vereis ‘n wonderwerk, anders sal dit in verwoesting eindig.
Op sulke tye, is die enigste hoop wat oorbly, vir iemand om by Jesus uit te kom. Daardie persoon moet die verantwoordelikheid neem om Jesus aan te gryp en hulle moet vasberade wees: “Ek gaan nie hier weg tot ek van die Here hoor nie. Hy moet vir my sê: ‘Dit is verby. Gaan nou.’”
“Daarin verheug julle jul, al word julle nou – as dit nodig is – ‘n kort tydjie bedroef onder allerhande beproewinge, sodat die beproefdheid van julle geloof, wat baie kosbaar is as goud wat vergaan maar deur vuur gelouter word, bevind mag word tot lof en eer en heerlikheid by die openbaring van Jesus Christus” (1 Petrus 1:6-7, AFR53).
“Mag die Here aan die huis van Onesíforus barmhartigheid bewys, want hy het my dikwels verkwik en hom oor my kettings nie geskaam nie; maar toe hy in Rome gekom het, het hy my baie ywerig gesoek en gevind ... En jy weet baie goed hoeveel dienste hy in Éfese bewys het” (2 Timótheüs 1:16-18).
Jerusalem is ‘n simbool van die stad van God, of God se woonplek. Om die mure te herbou was belangrik want dit het gedien as ‘n teken aan Israel se vyande, ‘n bewys dat God met sy volk was en sy seën geopenbaar het.
Toe Nehemía hoor dat die mure van Jerusalem steeds bouvallig was meer as ‘n halwe eeu na die voltooiing van die herbouing van die tempel, het hy “gesit en ween, en ... het dae lank getreur” (Nehemía 1:4). Toe het hy gevas en gebid terwyl hy ‘n plan beraam het om die situasie te beredder.
Paulus en Barnabas was deel van die eerste sendingspan ooit wat uitgegaan het. Hierdie twee mans het saam ‘n kragtige, vrugbare bediening beleef totdat ‘n skerp menigsverskil, wat albei vorentoe sou vorm, ontstaan het.