Nadat die Skrif ons vertel van Job se verskriklike verliese, word ons vertel dat God na hom toe kom en sê: “Kyk, daar is die seekoei wat Ek gemaak het saam met jou” (Job 40:10, AFR53) en 'n bietjie later: “Kan jy die krokodil met 'n hoek uittrek? En met ‘n tou sy tong afdruk” (Job 40:20).
Waarom sou God hierdie twee massiewe monsters in sy openbaring aan Job insluit? Waarom sou God Job in die aangesigte van 'n seekoei en 'n krokodil laat kyk?
Dikwels gebruik God engele om mense te bedien, maar meeste van die tyd gebruik Hy sy eie sorgsame kinders om sy genade uit te deel. Dit is een rede waarom ons deelgenote van sy genade gemaak word: om kanale daarvan te word. Dit is vir ons bedoel om dit aan ander skenk. Ek noem dit “mense-genade.”
Niks raak die hart van God meer aan as die siel wat met smart oorweldig is nie. Smart word gedefinieer as “innige droefheid” of “hartseer veroorsaak deur uiterste nood.” Jesaja sê vir ons dat die Here self bekend is met hierdie uiterste skokkende emosie: “Hy was verag en deur die mense verlaat, ‘n man van smarte en bekend met krankheid” (Jesaja 53:3).
Wat gebeur met ons siel as ons innige, persoonlike droefheid beleef? Watter rol speel droefheid in ons lewe saam met Jesus! In een kort gedeelte, verduidelik Petrus dit alles, “Daarin verheug julle jul, al word julle nou — as dit nodig is — ’n kort tydjie bedroef onder allerhande beproewinge, sodat die beproefdheid van julle geloof, wat baie kosbaarder is as goud wat vergaan maar deur vuur gelouter word, bevind mag word tot lof en eer en heerlikheid by die openbaring van Jesus Christus” (1 Petrus 1:6-7).