Ek het 'n vriend wat ek al twintig jaar ken en hy het 'n wonderlike bediening gehad. Dit het vinnig gegroei. Hy het 'n kantoorgebou gekoop en aangebou. Mense het hulle tot Christus bekeer. Hy het oop deure gehad om regoor die land te preek.
Ons het uit Jesaja 49 geleer dat die Here jou stryd ken. Hy het dit voor jou gestry. En dit is geen sonde om gedagtes te hê dat jou arbeid tevergeefs was, of om terneergedruk te wees met ‘n gevoel van mislukking oor verpletterde verwagtinge nie. Jesus het dit self ervaar en was sonder sonde.
“Ek sê vir julle, julle soek My nie omdat julle tekens gesien het nie, maar omdat julle van die brode geëet en versadig geword het. Moenie werk om die spys wat vergaan nie, maar om die spys wat bly tot in die ewige lewe, wat die Seun van die mens julle sal gee; want Hom het God, die Vader, verseël” (John 6:26-27).
Sommige gelowiges koester ‘n wrok teen God, wat baie gevaarlik kan wees. Dit is jammer dat ‘n toenemende aantal bedienaars toenemend ontnugter, uitgebrand en selfs kwaad word vir God en hulle roeping laat vaar. Hoewel dit moeilik is om te verstaan, redeneer baie van hulle, “Ek was ywerig en getrou – ek het my beste gegee – maar hoe harder ek gewerk het, hoe minder resultate het ek gesien. My gemeente het my nie waardeer nie en al my gebede was verniet. Nou staan ek terug sodat ek dinge kan uitredeneer.”